Pieśń o Cydzie.

Aquí tenéis una traducción al polaco del Cantar de mio Cid que han hecho los alumnos de 1ºH y posteriormente yo he revisado. Espero que os sirva :)

Pieśń o Cydzie.

Wygnanie

Z ochotą go by ugościli, ale nikt nie ryzykował:

ponieważ król Alfonso był wsciekły na Cyda.

Poprzedniej nocy do Burgos dotarł królewski list

z surowym ostrzeżeniem i mocno opieczętowany:

żeby nikt nie dał Cydowi Ruy Diaz noclegu

a gdyby ktokolwiek mu dał, niech wie czego ma oczekiwać:

Może stracić swoje dobra i oczy z twarzy,

i ponadto straciłby ratunek dla ciała i duszy.

Ogromny ból mieli wszyscy wierzący ludzie;

ukrywali się przed Cydem, nie odważyli mu się nic powiedzieć.

Waleczny, więc, skierował się do ich gospody,

gdy dotarł do drzwi, były one zamknięte;

strach przed królem Alfonso, zadecydował o zamknięciu drzwi,

tak mocno by nic ich nie otworzyło, dopóki ich nie staranuje.

Ci, którzy przyszli z mio Cydem wołali bardzo głośno,

ale Ci, którzy mieszkali w środku, nie odpowiadali,

przyspieszył się, więc, mio Cyd, przybył do drzwi;

wyjął nogę ze strzemion i o drzwi uderzył,

ale nie otworzyły się drzwi, które były bardzo dobrze zamknięte.

Dziewięcioletnia dziewczynka zatrzymała się naprzeciw mio Cyda:

“Waleczny Cydzie, który w dobrej godzinie wziąłeś miecz,

wiedzcie, że król zakazał odzywania się do Pana, wczoraj list przybył,

z surowym ostrzeżeniem i mocno opieczętowany.

nie mamy odwagi dać panu schronienia,

gdyby tak, stracilibyśmy nasze gospodarstwa,

i nawet może to nas kosztować oczy z naszych twarzy.

O, dobry Cydzie! Jeśli nas skrzywdzisz, nic nie zyskasz;

niech Stwórca Pana ochroni, Cydzie, z jego świętymi mocami”.

To powiedziała dziewczynka i zawróciła ku swojemu domu.

Już się przekonał Cyd że od swojego króla, nie mógł oczekiwać łaski.